De Nederlandse organist Jacques van Oortmerssen is op 21 november plots overleden. Hij werd geboren in Rotterdam op 28 juni 1950.

Hij studeerde aan het Rotterdams Conservatorium orgel bij André Verwoerd en piano bij Elly Salomé. Hij zette zijn orgelstudie voort bij Marie-Claire Alain in Parijs en kreeg in 1976 de ’Prix d’ Excellence’.

In 1977 won hij de eerste prijs van het Nationaal Improvisatie Concours in Bolsward en de tweede prijs in de Tournemire competitie van St Albans (Engeland). Sinds 1979 is hij hoofdvakdocent orgel aan het Conservatorium van Amsterdam.

In 1982 volgde hij Gustav Leonhardt op als organist van de Waalse Kerk te Amsterdam, waar hij het beroemde Christian Müller orgel uit 1734 bespeelde.

Jacques van Oortmerssen was daarnaast een veel gevraagd gastdocent aan conservatoria en universiteiten over de hele wereld. Zo is hij sinds 1984 lange tijd leider van de Falun Organ Academy in Falun(Zweden) geweest, bezette hij in 1993/1994 de leerstoel voor orgelstudies (Betts Fellow in Organ Studies) aan de Universiteit van Oxford (Engeland) en was hij in 1994/1995 buitengewoon hoogleraar aan de Sibeliusacademie in Helsinki (Finland), waar hij in 2012 een eredoctoraat ontving.

Hij was tevens tussen 1999 en 2004 gastdocent voor orgel aan het Conservatoire national superieur de musique et de danse de Lyon. Ook was hij vaste gastdocent aan het Royal Northern College of Music in Manchester. Hij was lid van de raad van advies van het Göteborg Organ Art Centre (GOArt) van de Universiteit van Göteborg en tevens leider van het Bach Research Project aan deze universiteit.

Als solist trad Jacques van Oortmerssen op in vele internationale festivals, zoals de BBC Proms in de Royal Albert Hall in Londen, het Praagse Lente festival, het Bach festival in de Thomaskirche in Leipzig en het City of London Festival. Hij heeft behalve in veel Europese landen ook opgetreden in Japan, Zuid-Korea, Brazilië, Mexico, de Verenigde Staten van Amerika, Canada, Zuid-Afrika en Rusland.

Jacques van Oortmerssen realiseerde vele opnamen en was ook als componist actief. Hij publiceerde verder een 'guide to duo and trio playing' (Boeijenga 1981) en een boek over 'organ technique' (GoArt 2002).