In september 2015 publiceert Orgelkunst het honderdvijftigste nummer van het Vlaams orgeltijdschrift. Wat in 1978 door een kleine schare gelijkgestemde orgelvrienden werd opgestart, is vandaag uitgegroeid tot een tijdschrift dat internationaal hoge ogen gooit.

De wissel van de redactie en de verhuis van de maatschappelijke zetel van Grimbergen naar Hoegaarden in 2005, zijn niet ongemerkt voorbijgegaan. Hoewel de doelstellingen van Orgelkunst onveranderd bleven, verruimde het aanbod, wijzigde de vormgeving en diversifieerde 'le bon goût' zoals de brouwsels van beide gerenommeerde biergemeenten.

Wat de orgels aangaat, schiet Hoegaarden t.o.v. Grimbergen in al die jaren wel flink te kort. Niet dat Hoegaarden niet wat te bieden heeft, maar de zorg voor de monumentale orgels kan beter. Grimbergen staat reeds geruime tijd op de Vlaamse orgelkaart met o.m. de orgels van de abdij en de orgelconcerten die door het cultureel centrum en de vereniging 'Grimbergen orgelt' worden georganiseerd.

In 2015 is in Hoegaarden echter een kentering ingezet met de restauratie van het Rochet-orgel van Mariadal uit 1789. Niet toevallig brengen we dan ook precies in dit honderdvijftigste nummer verslag uit van de geleverde werkzaamheiden en staan we bovendien in de inleiding van het artikel - uitgebreider dan gewoonlijk - stil bij de geschiedenis van Hoegaarden en van dit klooster in het bijzonder.

Patrick Roose completeert dit orgelverhaal met een compilatie van alle tot hiertoe gekende orgels, archivalia, bronnenmateriaal en de bibliografie van orgelmaker Adrien-Joseph Rochet, één der laatste telgen van de Brabantse orgelschool uit de 18de eeuw.

Joris Verdin opent het 150ste nummer met het slotdeel van zijn trilogie over 'tempo en metronoom in de Franse muziek van de 19de eeuw' met drie casestudies waarbij vooral de toetsing van de bronnen met de gangbare tempi bij Franck bij velen onder u ongetwijfeld zal zorgen voor een muzikale zindering.

Verder biedt Orgelkunst u in deze editie een blik op de vernieuwende vakopleiding orgel zoals die sinds het voorbije academiejaar aan het IMEP in Namen op het getouw wordt gezet door Benoît Mernier en Cindy Castillo. Mernier is overigens een van de weinige Belgische componisten die de orgelmuziek nog geregeld verrijkt met grootse, nieuwe composities.

De vernieuwde aanpak en de vele, vaak drempelverlagende initiatieven die nu bijna overal genomen worden om het orgel als een volwaardig muziekinstrument een plaats te geven in het rijke culturele aanbod, verdienen permanente waardering en aandacht.

Orgelkunst wil hierin ten volle blijvend participeren en stimuleren. Dank om ons op de hoogte te willen houden van uw orgelactiviteiten.