In november 2012 werd orgelmaker Patrick Collon 70 jaar.

Hij begon zijn loopbaan als zelfstandige orgelbouwer in 1967 te Laken, waar hij een mooi atelier in etages uitbouwde en er tot op heden werkzaam is. Hij kan beschouwd worden als een belangrijke vertegenwoordiger van de nieuwe orgelbouwtrend in de zestiger jaren van de vorige eeuw: het neobarok-orgeltype met Duitse en later Iberische invloeden, evoluerend tot een eigen stijl. Het neobarok-orgeltype was ontstaan als reactie op het neoklassieke orgel, vaak pneumatisch of elektrisch.

Patrick Collon heeft momenteel een werkenlijst van 141 orgels, meestal nieuwbouwinstrumenten, waarvan meer dan 60 voor het buitenland waren bestemd. Hiermee is hij ongetwijfeld de productiefste orgelbouwer in België van de tweede helft van de 20ste eeuw.

Enkele markante instrumenten in Vlaanderen:

Antwerpen, Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium, 1977

Brussel, Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal, 1977

Groot-Bijgaarden, Sint-Egidiuskerk, 1982

Drongen, jezuïeten, 2002

Ertvelde, O.-L.-V.-kerk, 2009

Brussel, Conservatoire Royal de Bruxelles, 2011

Het laatste instrument dat werd opgeleverd is het orgel voor de Universität für Musik te Wenen in september 2012.